بسم الله الرحمن الرحیم
حقیقت مراقبه، انطلاق و رهایی از قیود قوای جزئی است برای رسیدن به قوه ی قدسی و کمالات انسانی.
مراقبه، جهت حصول کمالات است و
جمع جمیع علوم و معارف.
مراقبه، مانع از غفلت نسبت به آن حقیقت واحد است که در کثرات مختلف ظهور کرده؛
مراقبه، موجب مشاهده ی حقیقت مطلق در تعیّنات گوناگون است.
انسان مراقب،
وجه الهی را در تمام ابعاد مشاهده می کند.
فأینَما تُوَلّوا فَثَمَّ وَجهُ الله
کسی که مراقبه دارد، ایمان او به حق تعالی ایمان به امری غایب نیست،
بلکه ایمان به حقیقتی مشهود است.
چون حق تعالی را در تمام ابعاد و شؤون و موجودات دار هستی مشاهده می نماید.
و بدین ترتیب
پروردگاری را عبودیت می کند که مشهود وی بوده،
خود را هماره در نزد او حاضر می بیند.
درباره این سایت